short fic : coffee shop (krislay)

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีจ้า5555555
นี่คือฟิคเรื่องแรกอ่าภาษาตลกๆหน่อยนะ ฮิ้ฮิ้
ยังไงก็ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านน้า
อ่านแล้วก็อย่าลืมเม้นท์น้า จุ้บๆ
รักคนอ่านจ้า ซารางง:)  Shalunla

เนื้อเรื่อง

 เช้าวันหนึ่งของฤดูหนาว คริสพาตัวเองเดินออกมาตามถนนอย่างมีความสุข เขาชอบฤดูหนาวมากเขาคิดพลางถูมือของตัวเองให้เกิดความอบอุ่นทันใดนั้นเขาก็สะดุดตากับร้านกาแฟเล็กๆแต่บรรยากาศน่านั่งแต่ที่ดึงดูดกว่านั่นคือชายน่าตาหวานน่าทะนุทนอมกำลังจัดดอกไม้อยู่ในร้าน 
  กริ๊งงง~ 
ไม่รู้เพราะอะไรจู่ๆเข้าก็เดินเข้ามาในร้านอย่างห้ามตัวเองไม่ได้แต่ที่แน่ๆคือร่างเล็กที่กำลังจัดดอกไม้เงยหน้ามากล่าวต้อนรับเขาอย่างเป็นมิตร
"อรุณสวัสดิ์ฮะ ยินดีต้อนรับนะฮะ" พูดเสร็จร่างเล็กตรงหน้าก็ฉีกยิ้มต้อนรับพร้อมกับลักยิ้มเล็กๆ ที่ข้างแก้ม คริสรู้สึกว่าโลกนี้สดใสขึ้นเมื่อคนตรงหน้ายิ้มและรู้สึกว่าก้อนเนื้อที่อกด้านซ้ายเต้นแรงและไม่เป็นจังหวะเอาซะดื้อๆ
"เอ่อ..คุณฮะ" เลย์เอ่ยทักคนตัวสูงที่อยู่ดีๆก็นิ่งไปพร้อมกับโบกมือไปมาเบาๆ เมื่อคนตัวสูงรู้สึกตัวเขาก็หันมาสบตาร่างเล็กเนิ่นนานจนร่างเล็กหน้าขึ้นสี
  ตึกตัก ตึก ตึกตัก 
หัวใจบ้านี่หยุดเต้นเดี๋ยวนี้นะ เลย์เตือนตัวเองในใจ 
"เอ่อ...คุณฮะเชิญนั่งฮะ" เลย์เชิญคนตัวสูงนั่งที่ที่ตัวเองเพิ่งจัดดอกไม้เสร็จก่อนที่เขาจะอ่อนแรงไปมากกว่านี้ คนอะไรสายตาน่าดึงดูดชะมัดตอนสบตาด้วยเหมือนเรี่ยวแรงที่เขามีจะอันตธารหายไปหมด
"คุณฮะ รับอะไรดีฮะ" ผมเลือกที่จะรับออเดอร์จากเขาดีกว่ามาใจเต้นแรงกับดวงตาที่แสนดึงดูดคู่นั้น
คริสนั่งลงตามคำเชิญที่ร่างเล็กบอกพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง
"คุณฮะ รับอะไรดีฮะ" ร่างเล็กเอ่ยถามเขาอย่างสุภาพ
"กาแฟ..กาแฟดำครับ" เขาตอบร่างเล็กแต่สายตาก็ยังคงจับจ้องไปที่นอกหน้าต่าง
"อ่า..ฮะ รอซักครู่นะฮะ" หลังจากรับออเดอร์ไปแล้วร่างเล็กก็หายไปที่หลังบาร์ ไม่นานหลังจากนั้นร่างเล็กก็กลับมาพร้อมกาแฟดำที่เขาสั่งพร้อมกับวางมันบนโต๊ะที่เขานั่ง
"ทานให้อร่อยนะฮะ" เลย์พูดพลางหันหลังกับไปที่บาร์แต่จังหวะที่เขากำลังจะก้าวนั้นมือใหญ่ของคนตัวสูงกลับยื่นมาคว้ามือเขาไว้
"ผมชื่อคริส..." ร่างเล็กพอจะเข้าใจความหมายของมันจึงตอบกลับไป
"ผมชื่อเลย์ฮะ" พอร่างสูงได้ยินดังนั้นจึงค่อยๆคลายมือออกและจิบกาแฟอย่างเงียบ 
เลย์ก็ได้แต่นั่งมองพลางคิดในใจว่า ทำไมเขาหล่อจังนะแล้วทำไมหัวใจบ้านี่ต้องเต้นแรงด้วย
คิดไปคิดมาหน้าเขาเองก็ขึ้นสี เขาพยายามจะสลัดความคิดนี้ทิ้งแต่สลัดยังไงก็ไม่หลุดเขาจึวเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้า แต่เมื่อเขาออกมาจากห้องน้ำแทนที่ร่างสูงนั้นจะนั่งอยู่ที่เดิมเขากลับพบแต่ค่ากาแฟที่เกินราคาวางอยู่บนโต๊ะ 
"หายไปไหนแล้วนะ" เลย์พูดกับตัวเองก่อนจะเก็บถ้วยกาแฟไป
หลังจากนั้นคริสก็มาร้านกาแฟทุกวันและก็ทำแบบเดิมทุกวันจนกระทั่งวันหนึ่ง คริสได้ชวนเขาคุยซึ่งในตอนแรกเขาก็เกร็งแต่เมื่อคุยได้ซักพักคริสกลับเป็นคนที่คุยสนุกคนหนึ่งเลยทีเดียวหลังจากวันนั้นเขาสองคนก็สนิทกันมากขึ้นแต่เลย์คงไม่สังเกตุว่าสายตาของคริสที่ส่งมาให้นั้นแฝงไปด้วยความรักที่คริสมีให้เลย์และเลย์ก็จะไม่รู้ตัวว่าเขาเองก็มีใจให้กับคริส 
วันสุดท้ายของฤดูหนาว 
วันนี้เลย์ออกมารอคริสที่หน้าร้านนี่ก็จวนจะปิดร้านอยู่แล้วทำไมคริสยังไม่มา 
"ทำไมยังไม่มานะ" เลย์รู้สึกว่าเขาเสพติดที่จะต้องเจอคริสทุกวันเพราะฉะนั้นการที่คริสไม่มาทำให้เขาร้อนใจมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
นาฬิกาในร้านตีบอกเวลาเที่ยงคืนแล้ว เลย์เดินคอตกไปที่หลังร้านเพื่อไปหยิบกระเป๋าแต่สวนหลังร้านนั้นกลับปรากฎร่างของคนๆหนึ่ง 
ไม่ทันจะได้ถามอะไรร่างสูงตรงหน้าค่อยๆคุกเข่าลงต่อหน้าเขา
"คุณคริสฮะ.." เลย์กำลังจะบอกให้เขาลุกขึ้นแต่เขากับยกมือขึ้นมาแนบที่ปากเขาเบาๆ
"ตอนนี้ผมกำลังหลงรักคนๆหนึ่งอยู่เขามีรอยยิ้มที่ทำให้โลกของผมสดใสแค่เพียงได้เห็นเขามีลักยิ้มที่อยู่ข้างแก้มใสแต่ผมไม่รู้หรอกนะว่าเขาตะคิดเหมือนผมไหม เลย์ครับไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ผมเดินเข้ามาในร้านวันนั้นแค่เพียงผมเห็นคุณก็ทำให้ผมใจเต้นรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนอยากจะดูแลคุณกอดคุณเมื่อคุณเป็นที่พึ่งเมื่อคุณเดือดร้อน" 
"คุณคริส...." เลย์เรียกชื่อคนตรงหน้าหัวใจเต้นรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"ให้ผมดูแลคุณจะได้ไหม" คริสเอ่ยพร้อมกับสยตาของเลย์ไปด้วย
ถึงเวลาที่เขาจะต้องเปิดเผยความรู้สึกจริงๆของเขาแล้วใช่ไหม เลย์เลือกที่จะไม่ตอบคำถามของคริสแต่กลับกอดร่างสูงแทนคำตอบ 
คริสค่อยๆเชยคางร่างเล็กขึ้นมาประทับจูบลงบนกลีบปากเล็กอย่างแผ่วเบาละเลียดเก็บเกี่ยวความหวานจากร่างเล็ก คริสผละออกมาพร้อมกับคำพูดที่ทำให้สติของเลย์แทบจะหลุดลอยไป
"ผมรักคุณ..เลย์" พูดเสร็จคริสก็ประทับจูบเก็บเกี่ยวความหอมหวานอย่างไม่สิ้นสุด 





             






                                                                                                         สวัสดีจ้า5555555555 
                                                                                                นี่เป็นฟิคเรื่องแรกเค้าเลยภาษาอาจจะตลกๆน้า
                                                                                                    ยังไงก็ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านมากๆนะคะ .โค้ง
                                                                                                 อ่านแล้วก็อย่าลืมที่จะเม้นท์ติชมได้นะคะ ซารางงง